Wojna hybrydowa i jej konsekwencje dla bezpieczeństwa euroatlantyckiego

Wstęp
Rozdział 1. Strategiczne środowisko bezpieczeństwa międzynarodowego w drugiej dekadzie XXI wieku
1.1. Nowy wymiar bezpieczeństwa międzynarodowego
1.2. Zasady prowadzenia wojny niekonwencjonalnej i nieograniczonej
1.3. Wyzwania i zagrożenia wynikające z wojny prowadzonej w szarej strefie
1.4. Konkluzje
Rozdział 2. Konceptualizacja wojny hybrydowej prowadzonej przez Federację Rosyjską
2.1. Geneza wojny hybrydowej
2.2. Pojęcie i istota wojny hybrydowej
2.3. Współczesny wymiar wojny hybrydowej
2.4. Konkluzje
Rozdział 3. Rosyjska wojna hybrydowa instrumentem do osiągania celów strategicznych w rywalizacji z Zachodem
3.1. Sposób prowadzenia przez Federację Rosyjską wojny hybrydowej na Ukrainie
3.2. Strategia konfrontacji Federacji Rosyjskiej z Zachodem
3.3. Konkluzje
Rozdział 4. NATO i Unia Europejska wobec rosyjskiej wojny hybrydowej
4.1. Wyzwania dla NATO w aspekcie decyzji podjętych na szczycie w Newport
4.2. Zagrożenia dla przestrzeni euroatlantyckiej kreowane przez Federację Rosyjską
4.3. Metody przeciwstawiania się wojnie hybrydowej prowadzonej przez Federację Rosyjską
4.4. Konkluzje
Rozdział 5. Kształtowanie bezpieczeństwa euroatlantyckiego po szczycie w Warszawie
5.1. Konsekwencje szczytu w Warszawie
5.2. Adaptacja systemu zarządzania kryzysowego NATO do zmieniającego się środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego
5.3. Kształtowanie przez NATO bezpieczeństwa w obszarze odpowiedzialności traktatowej i w regionie Morza Czarnego
5.4. Konkluzje
Zakończenie
Bibliografia

Mirosław Banasik - doktor habilitowany w dyscyplinie nauk o bezpieczeństwie, pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, absolwent studiów doktoranckich Akademii Obrony Narodowej w Warszawie i podyplomowych studiów polityki obronnej Akademii Obrony NATO w Rzymie. Zajmował wiele stanowisk dowódczych i sztabowych. Był m.in. zastępcą Polskiego Narodowego Przedstawiciela Wojskowego przy Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił NATO w Europie, szefem Centrum Zarządzania Kryzysowego MON i Centrum Operacyjnego Ministra Obrony Narodowej. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku profesora uczelni w Akademii Piotrkowskiej. W dorobku naukowym ma obecnie kilkanaście monografii autorskich i ponad sto dwadzieścia opublikowanych w Polsce i za granicą opracowań naukowych. Swoje zainteresowania badawcze koncentruje wokół zagadnień związanych z rywalizacją strategiczną, bezpieczeństwem w wymiarze narodowym i międzynarodowym, planowaniem strategicznym, prowadzeniem konfliktów w szarej strefie, zarządzaniem kryzysowym i pozyskiwaniem nowych zdolności operacyjnych.

Nie ma jeszcze komentarzy ani ocen dla tego produktu.