-
Koszyk jest pustyRealizuj zamówienieSuma 0
-
-
Koszyk jest pustyRealizuj zamówienieSuma 0
- Kategorie
-
Kultura a ekonomia (wyd. II)
Pojęcie „ekonomika kultury" jest jak najbardziej zrozumiałe i jednoznaczne - oznacza dyscyplinę naukową zajmującą się sektorem kultury, stanowiącym jedną z branż gospodarki. Dopóki w literaturze posługiwano się tym określeniem, wszystko było jasne. Jednak wraz z pojawieniem się publikacji traktujących o „ekonomii kultury", które de facto w dalszym ciągu zajmowały się organizacją i zarządzaniem w sektorze kultury, płacami artystów, subsydiowaniem i mecenatem kultury oraz polityką kulturalną państwa, zaczęto w sposób nieuzasadniony zamiennie używać określeń „ekonomika kultury" i „ekonomia kultury". Autor zdecydowanie odróżnia „ekonomikę" kultury od jej „ekonomii". O ile ekonomika kultury, jako ekonomika branżowa, zajmuje się sektorem kultury bądź - mówiąc współcześnie - przemysłami kreatywnymi, wśród których znajdują się przemysły kultury, to ekonomia kultury zajmuje się wpływem kultury na gospodarowanie i gospodarkę, a tym samym na dobrobyt jednostki i społeczeństwa. Ponadto „ekonomia
| Wysyłka w ciągu | 24 godziny |
| Kod kreskowy | |
| ISBN | 978-83-8102-463-1 |
| EAN | 9788381024631 |
Jednak wraz z pojawieniem się publikacji traktujących o „ekonomii kultury", które de facto w dalszym ciągu zajmowały się organizacją i zarządzaniem w sektorze kultury, płacami artystów, subsydiowaniem i mecenatem kultury oraz polityką kulturalną państwa, zaczęto w sposób nieuzasadniony zamiennie używać określeń „ekonomika kultury" i „ekonomia kultury".
Autor zdecydowanie odróżnia „ekonomikę" kultury od jej „ekonomii". O ile ekonomika kultury, jako ekonomika branżowa, zajmuje się sektorem kultury bądź - mówiąc współcześnie - przemysłami kreatywnymi, wśród których znajdują się przemysły kultury, to ekonomia kultury zajmuje się wpływem kultury na gospodarowanie i gospodarkę, a tym samym na dobrobyt jednostki i społeczeństwa. Ponadto „ekonomia kultury" to kalka „socjologii kultury", a przecież kultura jest podstawowym obiektem badań socjologii, czyli w pewnym uproszczeniu - kultura jest socjologią, a socjologia kulturą. Dodatkowo w języku potocznym ekonomia może być synonimem oszczędzania, dlatego też zestawienie słów „ekonomia kultury" niczego nie wyjaśnia, a wręcz utrudnia zrozumienie tego, co mamy na myśli. Stąd też tytuł książki brzmi: „Kultura a ekonomia".
Na progu XXI w. nie wystarczy zadbać o ciągły, zrównoważony rozwój i wzrost gospodarczy, ale konieczne jest wyjście z peryferii do centrum światowego systemu gospodarczego, w którym to ma szanse nastąpić pełna samorealizacja jednostki i społeczeństwa. Proces ten nie jest jednak możliwy bez udziału kultury - dotyczy to także Polski.
Wprowadzenie 7
Rozdział 1
Kultura w życiu człowieka 15
1.1. Geneza pojęcia kultura 15
1.2. Defi niowanie kultury 19
1.3. System społeczny: gospodarka - polityka - kultura Talcotta Parsonsa 22
1.4. Kultura jako źródło cierpień w ujęciu Sigmunda Freuda 25
1.5. Taoizm i konfucjanizm jako źródło kształtowania się kultury Wschodu 26
1.6. Kultura a społeczna nauka Kościoła rzymsko-katolickiego 28
Rozdział 2
Ekonomia - powstanie, rozwój i poważne problemy z predykcją 35
2.1. Geneza nazwy ekonomia 36
2.2. Homo oeconomicus Johna Stuarta Milla a ekonomia 39
2.3. Definicja ekonomii według Lionela Robbinsa 45
2.4. Prawa ekonomiczne a prawa przyrodnicze 48
2.5. Paradygmat ekonomii głównego nurtu a trudności z predykcją 53
Rozdział 3
Współczesne determinanty rozwoju gospodarczego 59
3.1. Determinanty i czynniki wzrostu gospodarczego oraz rozwoju gospodarczego 59
3.2. Kultura i kapitał społeczny jako determinanty współczesnego wzrostu i rozwoju gospodarczego 68
3.3. Kultura organizacyjna i kultura organizacji 74
3.4. Rola kultury w kształtowaniu nowoczesnej gospodarki 78
Rozdział 4
Kultura a dobrobyt społeczny 83
4.1. Ekonomia kultury a ekonomika kultury 83
4.2. Sektor kultury a przemysły kreatywne 98
4.3. Czas wolny a kultura 114
4.4. Pomiar wzrostu gospodarczego z pełnym udziałem kultury 121
Zakończenie 141
Bibliografia 145
Prof. dr hab. Marian Noga jest obecnie dyrektorem Instytutu Współpracy z Biznesem Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu. W swojej karierze był Rektorem Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu (1999-2005), Senatorem RP IV i V Kadencji (2000-2004), Członkiem Rady Polityki Pieniężnej (2004-2010). Jest
• autorem lub współautorem 23 książek,
• 143 artykułów naukowych,
• 20 artykułów w językach obcych, w tym na liście filadelfijskiej i w wydawnictwie Oxford UK.
Zajmuje się polityką pieniężną, makroekonomią, wzrostem gospodarczym i związkami ekonomii z kulturą.
Recenzent: Prof. dr hab. Stanisław Czaja, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
Polub nas na Facebooku
