Zarządzanie zasobami ludzkimi wrażliwe na różnorodność

Wstęp 9

Rozdział 1
Idea koncepcji zarządzania różnorodnością 13
1.1. Początki i rozwój zarządzania różnorodnością 13
1.2. Strategiczne podejście do wdrażania różnorodności w organizacji 22
1.3. Kluczowe fazy w procesie zarządzania różnorodnością 24
Bibliografia 29

Rozdział 2
Teoretyczne podstawy zarządzania różnorodnością 31
2.1. Pojęcie i wymiary różnorodności 31
2.2. Pojęcie i istota zarządzania różnorodnością 38
Bibliografia 43

Rozdział 3
Implementacja zarządzania różnorodnością w procesie zarządzania zasobami ludzkimi 47
3.1. Zarządzanie zasobami ludzkimi a zarządzanie różnorodnością 47
3.2. Planowanie zasobów ludzkich wrażliwe na różnorodność 54
3.3. Dobór wrażliwy na różnorodność 56
3.4. Adaptacja społeczno-zawodowa wrażliwa na różnorodność 59
3.5. Rozwój zawodowy wrażliwy na różnorodność 62
3.6. Motywowanie pracowników wrażliwe na różnorodność 65
3.7. Ocena pracownicza wrażliwa na różnorodność 67
Bibliografia 69

Rozdział 4
Znaczenie kadry menedżerskiej w kreowaniu różnorodnej organizacji 73
4.1. Menedżerowie różnych szczebli zarządzający różnorodnością 73
4.2. Kompetencje menedżera zarządzającego różnorodnością 77
4.3. Zarządzanie konfliktem w różnorodnych zespołach 84
Bibliografia 92

Rozdział 5
Korzyści i czynniki ograniczające zarządzanie różnorodnością w przedsiębiorstwie 95
5.1. Korzyści zarządzania różnorodnością 95
5.2. Czynniki ograniczające zarządzanie różnorodnością 103
Bibliografia 109

Rozdział 6
Raportowanie działań z zakresu zarządzania różnorodnością 113
6.1. Raport społeczny jako instrument zarządzania w przedsiębiorstwie 113
6.2. Korzyści wynikające z raportowania praktyk w obszarze zarządzania różnorodnością 120
6.3. Standardy i wytyczne raportowania społecznego 122
Bibliografia 126

Rozdział 7
Zarządzanie różnorodnością z perspektywy różnych generacji 129
7.1. Generacje na współczesnym rynku pracy 129
7.2. Zarządzanie międzygeneracyjne jako element zarządzania różnorodnością 138
Bibliografia 146

Rozdział 8
Zarządzanie zasobami ludzkimi jako obszar implementacji zarządzania różnorodnością pokoleniową w organizacji 149
8.1. Dobór pracowników zróżnicowanych pokoleniowo 149
8.2. Motywowanie pracowników z perspektywy różnych generacji 157
8.3. Działania rozwojowe dopasowane do różnych generacji 161
Bibliografia 166

Rozdział 9
Komunikacja w organizacji wdrażającej zarządzanie różnorodnością 169
9.1. Proces komunikowania się w organizacji 169
9.2. Komunikacja werbalna i niewerbalna w organizacji wrażliwej na różnorodność 174
9.3. Komunikacja międzykulturowa 179
9.4. Komunikowanie się z otoczeniem 184
Bibliografia 188

Zakończenie 191
Spis rysunków 193
Spis tabel 195
O Autorach 197

Prof. US dr hab. Ewa Mazur-Wierzbicka - profesor Uniwersytetu Szczecińskiego w Instytucie Zarządzania, w Katedrze Zarządzania Kapitałem Ludzkim. Specjalizuje się w problematyce społecznej odpowiedzialności biznesu (ze szczególnym uwzględnieniem zarządzania różnorodnością, działań etycznych i równościowych), zrównoważonego rozwoju oraz zarządzania kapitałem ludzkim. Zajmuje się również zagadnieniami z zakresu kompetencji miękkich. Autorka i współautorka programów szkoleniowych, ponad 150 opracowań naukowych, analiz, projektów badawczych i ekspertyz dla biznesu. Członkini Forum Ekspertów European Institute for Gender Equality (EIGE) - agencji Unii Europejskiej. Pełnomocniczka Uniwersytetu Szczecińskiego do Komitetu Technicznego nr 305 ds. Społecznej Odpowiedzialności działającego przy Polskim Komitecie Normalizacyjnym. Twórczyni i zarządzająca Centrum Społecznej Odpowiedzialności Biznesu i Zrównoważonego Rozwoju działającego na Uniwersytecie Szczecińskim. Ekspertka zewnętrzna Forum Odpowiedzialnego Biznesu.

Dr Wojciech Leoński - adiunkt w katedrze Zarządzania Przedsiębiorstwem w Instytucie Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego. Autor ponad 60 publikacji naukowych z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu, zarządzania różnorodnością oraz instytucji otoczenia biznesu. Główny obszar zainteresowań naukowych autora dotyczy różnych aspektów funkcjonowania sektora małych i średnich przedsiębiorstw, a także współczesnych metod i koncepcji zarządzania przedsiębiorstwem. Uczestnik wyjazdów szkoleniowych w zagranicznych ośrodkach naukowych (między innymi: Uniwersytet Wileński, University of Economics - Varna, University of Žilina, University of Alba Iulia, Haliç University), posiadający doświadczenie dydaktyczne zdobyte zarówno w Polsce, jak i za granicą (Montenegro University w Podgoricy, European University w Tiranie, ISMA University w Rydze).

Dr Anna Wieczorek-Szymańska - ekonomistka i socjolożka, pracująca na stanowisku adiunkta w Katedrze Zarządzania Przedsiębiorstwem w Instytucie Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego. Specjalizuje się w tematyce kapitału ludzkiego w organizacji, zarządzania różnorodnością i zarządzania kompetencjami pracowników. Autorka i współautorka wielu publikacji z tego zakresu. Od wielu lat prowadzi zajęcia ze studentami studiów stacjonarnych, niestacjonarnych i podyplomowych, zdobywając nagrody i wyróżnienia za pracę dydaktyczną. Uczestniczy także w projektach doradztwa dla przedsiębiorstw i organizacji z zakresu gospodarowania kapitałem ludzkim.

Recenzja: dr hab. Anna Wziątek-Staśko, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego

Augustynek A. (2009). Komunikacja interpersonalna. Pobrane z: Komunikacja interpersonalna - Psychologia.net.pl
Bańko M., Linde-Usiekniewicz J., Łazińska M. (2019). Rekomendacje dotyczące języka niedyskryminującego na Uniwersytecie Warszawskim. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
Bruhn M., Reichwald R. (2005). Führung, Organisation und Kommunikation. Bestandsaufnahme der Schnittstellen. Problemstellungen und Lösungsansätze. Zeitschrift Führung + Organisation, 3, 132-138.
Budzyński W. (2005). Public Relations. Zarządzanie reputacją firmy. Warszawa.
Czop K. (2001). Zjawisko zmian organizacyjnych. Zarządzanie zmiana organizacyjną. [w:] M. Brzeziński (red.). Zarządzanie innowacjami technicznymi i organizacyjnymi. Warszawa: Difin.
Dobek-Ostrowska B. (2002). Podstawy komunikowania społecznego. Wrocław: Astrum.
Ford T.E., Boxer C.F., Armstrong J., Edel J.R. (2008). More than just a Joke: The prejudice-releasing function of sexist humor. Personality and Social Psychology Bulletin, vol. 34, no. 2, 159-170.
Gesteland R.R. (2000). Różnice kulturowe a zachowania w biznesie. Marketing, negocjacje i zarządzanie w różnych kulturach. Warszawa: PWN.
Giblin L. (1993). Umiejętność postępowania z innymi. Kraków: Wydawnictwo Olimex.
Gracz L., Słupińska K. (red.) (2018). Negocjacje i komunikacja: wybrane aspekty. Kraków: Wydawnictwo edu Libri.
Gros U. (1994). Organizacyjne aspekty zachowań ludzi w procesach pracy. Katowice: Wydawnictwo Uczelniane AE.
Hall E.T. (1976). Ukryty wymiar. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Hall E.T., Hall M.R. (1990). Understanding cultural differences. Boston: Intercultural Press.
Hofstede G., Hofstede G.J., Minkov M. (2011). Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów (2010). Efektywna komunikacja ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji kryzysowych. Pobrane z: Efektywna komunikacja z uwzględnieniem sytuacji kryzysowych (stan na lipiec 2010 r.) (1).pdf.
Leoński W., Beyer K. (2016). Reporting as an Important Instrument of Corporate Social Responsibility. Journal of Corporate Responsibility and Leadership, 3(2), 67-77.
Maass A., Arcuri L. (1996). Language and Stereotyping [w:] C.N. Macrae, C. Stangor, and M. Hewstone (red.). Stereotypes and Stereotyping, New York: Guilford Press, 193-226.
Majkowska A. (2011). O komunikowaniu para werbalnym i niewerbalnym w dyskusji sejmowej. [w:] G. Majkowski (red.). Język w komunikacji. Częstochowa: Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana długosza w Częstochowie.
Mikołajczyk Z. (1995). Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania. Warszawa: PWN.
Ober J. (2013). Funkcja i rola efektywnej komunikacji w zarządzaniu. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie, z. 65, 257-266.
Piątkowska A. (2021). Przywództwo w świecie VUCA: jak być skutecznym liderem w niepewnym środowisku. Gliwice: Helion Onepress.
Pietrzak W. (red.) (2011). Gender. Dolnośląska Akademia. Poradnik Równościowy. Oława: Fundacja Grejprut.
Potocki A., Winkler R., Żbikowska A. (2011). Komunikowanie się w organizacjach gospodarczych. Warszawa: Difin.
Sojo V., Wood R.E., Genat A.E. (2016). Harmful Workplace Experiences and Women's Occupational Well-being: A MetaAnalysis'. Psychology of Women Quarterly, vol. 40, no. 1, 10-40.
Stankiewicz J. (1999). Komunikowanie się w organizacji. Wrocław: Astrum.
Stout J.G., Dasgupta N. (2011). When He Doesn't Mean You: Gender-Exclusive Language as Ostracism. Personality and Social Psychology Bulletin, vol. 3, 757-769.
Stoner J.A.F., Wankel Ch. (1992). Kierowanie. Warszawa: PWE.
Strelau J. (red.) (2006). Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom 2. Psychologia ogólna. Gdańsk: GWP.
Witte A.E. (2012). Making the case for a post-national cultural analysis of organizations. Journal of Management Inquiry, 21(2), 141-159.